Aşk Enkazında Kaldım Şiiri - Nurcan Talay

Yokluğun kamçılıyor yüreğimi her gece
Ömrümü siyahlara boyar bitmez işkence

Sen gittiğinden beri mevsim erdi hazana
Kapkara sürmesini çekti takvim zamana

Beni unutmuşsun ya, meğer yalanmış sevdan
Yar sevgimizi kesip atmışsın uçurumdan

Uzun seneler oldu senden haber almadım
Belki çok yakındasın ben farkına varmadım

Ayrılık havanında dövülüyor yüreğim
Kefensiz beden gibi yoksul gömüleceğim

Aşkımız can veriyor gel de sen kurtar onu
Gelmezsen topraklara düşüp toz olur sonu

Sen cezalar verdikçe suçsuz asıldım ipe
Ne olur yeter gayri etme benden hiç şüphe

Ağlayan gözlerimde bakışlarım solacak
Damarımdaki ateş yangınını salacak

Ne başka ses isterim, ne de yabancı eller
Bağrımdaki nefesi sanki ecel keseler

Kalbimde aşk duaya durdu etmez beddua
Hücrelerim tükenir yalvarırken Allah’a

Uykusuz gözlerimden her gece bir ay düşer
Kulağımda hiç tat yok makamsız tüm besteler

Sokağım bom boş kaldı bedenim yorgun aşkta
Yanar söner bir yıldız sanki nispet yapmakta

Boynum bükük devrildi tümden kesildi yollar
Aşk enkazında kaldım ne olur gel sen kurtar

Sürgün olduğum kalbi aç ki bitsin bu azap
Ayrılığa çizgi çek gitsin benden ızdırap

Nurcan Talay
02.04.2010