Aşk Emek İster Şiiri - Muhammed Şehid Kiraz

Sevgiliyi çağırmakla geçti ömrümüz
Dilimizden yoruldu artık Zülküf’ümüz

Dilimizle çağırdık, elimizle kovduk
Üzerine birde geceye minnet koyduk

Güneşe her daim sırtımız dönük durduk
Yorulunca zifirden, Nuruna bozulduk

Bahanesiz geliyorum Sana sevgili
Bağışla iyi halsiz suçlu olan beni

Meğer âşık olan yerinde beklemezmiş
Yola koyulup tüm engelleri tepermiş

Olduk Yusuf-i Çehrene bizler Zuleyha
Terk ettik senelerce Seni zindanlarda

Yalanmış dilimizdeki onca Aşk fısıltımız
Nefsin ‘vicdan’ darbesiymiş seher dualarımız

Yürekte yangını olan kurmaz ferec hayali
Bu yola baş koyar, sıkıntılara der “Ya Ali”