Duyguları azalıyor insanın,
Biriktirdiklerinin aksine bütün varlığı içine alan hortumlara
benzeyen kavgalarla sevişiyor insan,
Geçmişiyle deliler gibi tartışıyor
ve kavga ediyor hemen ardından…
Yüzleşmek istemiyor
En azılı düşmanı
sanki kanlısı
Geçmişi, yaşadıkları
Sineklerin bir nimete üşüşmesi gibi
Üşüşüyor beynine,
Rahmetin oluk oluk aktığı aylarda
Gemilerin çılgın okyanus dalgalarına kapılıp sürüklendiği,
Seri katillerin leş üstüne leşe doymadığı,
Vampirlerin kan emmekten bıkmadığı
dikenli pervanelerin ruhuna
ruh üfürerek iğne batırdığı
Nice mevsimlerde
Kasırgalar koparıp kalp sancısı yapsa da
Aşka aç gözlü, haris-i aşk oluyor insan
Aşka hiç mi hiç doyamadım,
Doymadım ben...
18.06.2015
Beyşehri
Sefa TülekKayıt Tarihi : 19.6.2015 16:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!