o, camların ötesinde
kalbim sol yanımda duruverdi
bir aşkın külleri
içimi yeniden yakıverdi
bir daha geri dönmez sanırken mutlulukları
öylesine zamansız kaşıma çıkıverdi
yıktı da bendini kızıl nehirler
gözyaşlarım denizlere koşuverdi
bir kara büyü gibiydi gözleri
kör düğüm misali aklımı alıverdi
tüm zamanların en büyük devrimi
ruhumun tutsak şehrini sarıverdi…
27.07.11
İsa YılmazKayıt Tarihi : 12.8.2011 15:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!