Aşk Denilen Kavram Şiiri - Saffet Çakır

Bir çiğdemin gölgesinde başlamıştı her şey
kar taneleri yanmıştı dudak arasında
İçimde bir volkan saklıydı.
Her gönül yarasının ucunda saklanan kan
bir bendim eriyen birde şiirlerdi eriyip akan.
Mavi gök erimişti gün ile ay arasında
Ne mevziler gömülü her hicran yarasında
hangi hançerdi sırtımı sıyıran
Aklımın iplerini topluyorum
bakışlarım öpüyor kızıl ufukları
Ey kuşlardan uzak savrulan darı
Ya Hak! Rahmete çevir kara bulutları
Hangi mevsim hangi nisan sıyırdı yüreğimi
Sonsuzluğa uçar mavi kelebekler
Her mecnun bir Leylayı bekler.
Ey gönül şimdi bir kayıp sevdaya yan!
Bir sönük yıldızdı artık şehirler
Aşk denilen kavram ayağa düştüğü an...