Aşk Denen Film Şiiri - Mustafa Kömüşcüoğlu

Bir zamanlar bende oynamıştım
O aşk denen kısa metrajlı filmde,hemde başroldeydim
Senaryo güzeldi,güzel başlamıştı herşey
Önce ben arkadaşlarla bir fastfood da idim.
Sonra esas kız geliyordu yanımıza
Ben ilk görüşte aşık oluyordum,onun yeşil gözlerine
Daha sonra birşekilde birkaç kez daha karşılaşıyorduk
Bir kaç buluşma ve sonra asıl filme start veriliyordu
Filmin adı aşktı.Başrolünde ben ve o vardı
Filmin en güzel sahneleri sahillerde geçiyordu
Ara arada bir kaç kafeye gidiyorduk
Herşey mükemmele yakın gidiyordu
Anlıycanız bizde figüranlarda
Rollerimizi çok ama çok iyi yapıyorduk
Bir gün aniden esas kız fikir deyiştiriverdi
Sözüm ona başka bir aşk filminden daha iyi bir teklif almış
Onun çekimlerine başlayıp bizim filmi bırakmış
Onun söylediğine göre rolünü beğenmemiş
Rol gereği bile olsa yanında başka bi jön istemiş
O yüzdenmiş çekimleri böyle ansızın bırakıp gitmesi
Dedim ya filmimizin adı aşk,kısa metrajlı diye
Senaryo birden deyişiverdi,tabi filmin adıda
Bu seferki gerçektende uzun metrajlıydı
Yeni filmin adı ayrılık sancısı
O güne kadar çektiklerimizi aynen kullandık
Yeni filmi üstüne çektik.
Bu sefer rolüm zordu çok zordu
Hep bekleyen ve ne olursa olsun seven bir genci canlandırıyordum
Bazen sabahlara kadar ağlayan,bazen şair olan bir genci
Dedim ya film işte
Yoksa olmaz olamaz gerçekte böyle bu kadar büyük bir sevgi
Neyse anlatmayla bitmez bu filim çekeceğimiz daha çok sahne var
Çekimleri muhtemelen bir ömür boyu sürer
Rolüm bu sefer zor,gerçekten de çok zor
Çünkü bundan sonraki bütün sahnelerde;
Gözü yaşlı yüreği yaslı,gelmeyeceğini bile bile
Sevdiğini bekleyen aşık bir genci canlandırıyorum
Rolüm zor gerçekten çok zor çünkü
Çünkü ben aslında kendimi oynuyorum...