Aşk Dediğin Şiiri - Burhan Sevimligil

Senli kabus bile düş olur!
Nasip değilsen, yakma beni...
Ümitsiz aşklar da mümkün olur.
Değilsen bile, nasıl unuturum seni!

Ayrılık, gurbet, hasret belki imtihan.
Mesafelerle mi ölçülür aşk dediğin?
Yollara düşerde, olursa perişan...
Aşk bir parçası değil mi deliliğin?

Farklı mı sevdalar her devirde?
Başlar bir kaç göz odalı yürekten.
Yazılmamışsa çaren göklerde!
Beklemem ki karşılık sevmekten...

Aşkı dizilerden öğrenipte koşma!
Film, hiç değil bu aşk dediğin.
Bir roman sanıpta, yenisine başlama...
Hayat bu!Kitap değil okuyup kaybettiğin!

Bir sokak lambasını, güneş sanma.
Bu alevi tutanın, yanmadı hiç eli.
Düşünmek yok kaybetme, kazanma.
Sevmek hiç pişman etmemeli.

Tereddütler galip geliyorsa yüreğinde.
Bir pazarlık değil ki bu aşk dediğin.
Ümitler, yük oluyorsa gün tükendiğinde.
Heves de, tutku de...Belli sevmediğin...

Ayrılık bir olanak olabiliyorsa sende.
Bu duman, olamaz bu yangının...
Başlarken de güzeldir biterken de.
Aşk, hamalı değil kirli yolların...

Yüreğimi süslesin simanın mehtabı.
Kötü doğmaz hiç aşk dediğin...
Mümkünü sormaz, olmaz hesabı.
Yük olmaz sevene, istediği yüreğin...