Aşk, dedi
Suya ve ekmeğe küsmek gibi...
Ve açlık;
En çok göz kapaklarımızı zorluyor
Sevişemiyoruz ikimiz de
Dudaklarımız, hep yara içinde…
Aşk, dedi
Ateşin değdiği yere küsmüş,
Ayın durduğu geceye…
Ve aşk!
‘Gebe’ bir kadının beşikteki ilk ölüsü…
Öpse, geçecek sarası, öpsek, sevişeceğiz ikimiz de.
Aşk, dedi
Serhoşluğun inen ‘ilk ayeti’.
İkimiz de aynı kitaptan okuyoruz nasıl günahsız kalacağımızı İkimiz de çok iyi biliyoruz inkâr edildiğimiz o ilk zamanı
Aşk, dedi
Suya ve ekmeğe küsmek gibi…
Yoksulluğumuzdan tanıyor bizi
Kayıt Tarihi : 21.11.2016 01:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!