Aşk da Ne ki Birader?

Her yazdığın şiirde, geçer mutlak bu tabir;
Başka mevzu yok mu ki, aşkla bozdun birader?
Bir tarafta derd-i arz, bir tarafta şu kabir;
Her birisi sabırsız, gelsin bize sıra der!

Rastlamadım bir kula, kınamasın zalimi
İstisnasız dert yanar, avam ve de âlim’i
Söyler misin şu halin, bir akilin hali mi?
Şayet sorsan kalbine; içim dışım yara der.

Aşk da ne ki kardeşim? Altı üstü gam tasa.
Bir tutarsa yakandan, atar seni bil yas’a!
Şayet hoş bir şey ise, bu şekvalar ne nas’a?
Az birazcık yaklaşsan; başla ah-u zara der!

İnsan her gün bal yese, bıkar ondan be âşık!
Sen ki her gün bal değil, ağu yersin bin kaşık!
Hırlı olsa seveni, mahveder mi bir maşuk?
Neden ona tutulan, daim bahtım kara der?

Ben derim ki; hiç durma kurtul derhal şu dertten!
Bir saniye bekleme, kes ilgini meretten!
Şayet halas bulmazsan, bir an önce bu betten;
En sonunda o sana, gir benimle nar’a der.

Bu illetle yaşayan, iflah olmaz kesinkes!
Çünkü kimi tutmuşsa, aldırmamış hiç nefes.
Sanır mısın geçecek, bir tek seni bela es?
Sorsan lokman hekime; her-hal sonun sara der?

Onaylamaz kem hali, asla kat’a bil Rabbin!
Onun için kınıyor, her ifratı son hak din!
Meşru sevgi dururken, aşma lütfen sen haddin!
Çünkü Allah bizlere; sokma kendin zora der!

Abdullah Toroslu
01.08.2013-İzmir