aşk çırağı,Tutunamayan Duvarlar,Engin De ...

aşk çırağı,Tutunamayan Duvarlar,Engin Demirci, www.beyazrenkler.org

kasırganın gözünde söyleşiler
kimse tarafından yalnız bırakılmamışların öyküsü
hayatın içine girmeye çalışamayanlar içindir engeller
etraflarından dönen hayatla bir türlü
doğru ilişkiyi kuramayan ayna bakışlarında sevgileri bir başka

bir eve
bir odaya
balkon kenarlarına,
yada kenidlerine hapsetmişler kendilerini
diyar diyar ilişkileri sınırlı kendileriyle
her şeyi izlerle göremeden
ama
sahte bir bakış da en derinlere baktıklarıda
hatta derinden öteye insan ruhuna kadar
inen ve çıkan arasında olamayışlarında

büyük bir ustalıkta anlatırlar insanlara
yanlı yanlarında sakladıklarını

anlatıyorlar diyorum

çünkü onlar bir karakter hayallerine
düş'lediklerinde duş alıyor bedenleri her sabah
onların hepsi bir avuca sığmayan koca bedenlerde güzeller
belkide zamansız acılarında öyküleri karşımıza çıkıyor
tutsak kendilerine birebir aynısı da değiller

titizlikle sıyrılmışlar hayatta, açlıkları adem olmaya
yada havvalaşan yalnızlıklarına
anlatan karakterleri taşıyan bedene sıkışmış başka

söylediğim gibi çıldırıyor ruhum bu hayatta
hepsi başka bir yerde olanda bulunanlarla
karşıma çıkmayacak gelenlerle
uzakta açlıklar hasrete

ruhunuza bakan gözlerimle okur dualarım
kurulan bu yakınlıktasın
senden sonrası uzaklıklardasın
kimse sancıyı önemsemiyor kal orda
çok önemli bir acı saklımda

kasırgalarımızn dua gözü sessiz sedasız
bir süredir bambaşka ölümle
hikayeleri yalan atmosferinde olan hayatta
bambaşka bir yerde oturuyorsun

ustalığın güzelliğinde sanma, şiir yazmayı beceremesemde
karakterinde çeşitlilik kuranlardanda olamadım
bir anlatı bileşkesi çiğ tanesi şafak vaktim
karşıma çıkan ezan vaktiyle alnımda secdelerle
kısa tanımlarla
zamana sıkışan yanlarımda olmadı
parça parça yaratıyor şafak güneşe inat aşkımı

burada yapmak istediğim şey?

sayfa sayfa
komportımanlarda vagonlar taşıyanlara inat
koşulları içinde önem li mi? sevgili
sayfaları artıran bir sevda değilim sabaha
hayatı geniş tutamıyorum artık

uzun betimlemelerle örneklenmez sadakat
ilk kez sensizliği hissediyorum
kabaca ilk zamanlar bazı şeylerdende vazgeçmiş olsamda
gerçekten hoşnutum sensizlikte bile dua etmekten
bir emek var arşın şahit olduğu
kafamın içinde dolaşanlara inat sensizim

vazgeçtim nihayet
ama kimsede az olduğumu söylemesin
çıkabildim artık dünyandan
onu kabullenmek bir yanımı sakat bırakacak olsada
bir kamburla yaşayamaz varlıklarım
bir şeyler biraz bozulmadı kim anladı?

neden ben
neden seni
neden bizi yoklukta kabullendim
geçiyor bir çocuk geceden
kuruyor nefesim dualara

ben yazmaya hevesli bir şairde değilim
bir mesleğim olduğunuda biliyorum
belki beni sevmeyen birinide seviyor olabilirim

olduğumu düşündüğüme yansıyorsun yoksun
düşünmeden okuyor
belkide sevmesini hiç öğrenemeyeceğim..

önce adını bilmeden okuduğum gördüm

çiçeğin kokusu değişir mi? ey sevgili
her şeyi biçimlendiren bir zulüm vucüdumla savaşıyor
savaşmak zorunda kaldıklarımda ısınıyor suyum
bir mücadelede sancılar yaşadım


sonrasında vücudum istediği biçimi almaya başladı
duanın ne olduğunu öğrendikçe
bir şeyler benim oluyordu sancılar dindikçe

anlatmak bir yerde iç dökmekte üşümektir
hevesin başlangıcı böyle sanıyorum
bir karşı koyma insanların bakışlarından
ben insanım
insan sayılmak istiyorum
bu başkaldırı itiyor beni

düşünebiliriz ki, hastalığımın izleri bulunmaz
içine sızmaya başaramadıklarım yayınlıyor rüyalarımda
adını taşıyacak sensizlikte
bir çocuk kadar öykü yazacağım

çok önemli acımadan ayıklayabilmiş olmam
savunmasızım karşısında
benim gözümde değeri ölçülmesede
gizli saklısı olmadan akıyorum
bir başkaldırım olmadı hayata
yazgıya isyanım belkide aşk

söylemek üç harf dilde
ya kalp acısındaki gözlerin yaşları
bir kaç basamak değil
felek katına çıkmak kadar kutsal bir şey
çiçeğin kokusu değişir
çiçeğin kokusu değişirmi? vazonda
değişmez! diyorsun duydum sesini

peki o zaman nedir değişen?
hayatı kabullendim bende seni

zaman bir ayrılığa vardırır hayatı
bunlardan kurtulmak başka birşey
cesaret isteyen bir şey aşk
bir aykırılığı vardır hayata bedenlere inat

bir anlamı vardır nefes nefes
gitme ve gittim der gibidir gelmesi
görmektir benim için ışığını ay yüzünde
gitmeye gerek olmayan vakitte gelmektir

soğuk tabiatlıdır insanda mevsim kadar
soğukluklar beni hoşuma gitti
güneşin yakışında fazla yakışınla
benim davranışlarım değişti
hoşuma gitti kötü adam demiyor
yaşamam gerekir engelleyen her neyse


ama ben olmayayım
kim olursa olsunda değilim
niye ben değil
neden öbürünü seçtide diyemem bakışına
tersine dönüyor insan dualarda
verilen örnek yok
onun ne farklılığı var?

düşünebiliriz ki, hastalığımın izleri bulunmaz
içine sızmaya başaramadıklarım yayınlıyor rüyalarımda
adını taşıyacak sensizlikte
bir çocuk kadar öykü yazacağım
drin sığ bir ifadede olgunluk buna denir..teşekkürler saygılar yüreğinize sağlık efendim

insanın kendi içinde hesaplaşması,kovaları doldurup doldurup boşaltmışsınız sayın çoban.teşekkürler