Aşk çilenin sesinde sürurdur!

Çıktığım yolculuğun adımlarında
Yaşamak için ne kadar gayretim olduysa gazada farkla
Müddetin afakında, çekilen çilenin sancısıyla aşk yaşamak sevdaysa
Hakka vasıl olmak, gülün kokusuyla uyanmak, şafaklara umutla başlamaktı

Henüz hakkıyla anlayamadığım
Sinemde bakir burukluğuyla acıyı yudumladığım anlar
Cehtin ve azimetin durağanlaştığı umutlar, ruhuma neler yaşatmıştı
Kalbim ne kadar sessizliğin hırçın dalgalarında soluksuz kalsa da sürur vardı

Aşina olduğum derdin müzik isi
Hüzzam bir eser olarak güftelerin dilinde anlam buldu
O an sanki kelimeler dilime müptela olarak mısralara aşkı anlattı
Elbette ki hal toprağında yanmak ibret içinde sevdalaşan cenahtı aşk vuslattı

Ne kadar sükût edebiliyorsam
Kimseyi yargılamadan muhabbetin tavında yürüyorsam
Hasrettiğim melalimle derdin sahibine yönelerek mağfiret diliyorsam
Sabrın devranında Mevlevi halimi ayan ederek, secdelere kapanıp ağlıyorsam

Kıldığım namazı yaşamadan
Feda olabilmenin edebi aşkını halimde yudumlamadan
Yanmanın safhalarında kanaatin suhuletine kavuşmadan aşkı anmak
Heveslerin renklerinde dur durak bilmeden zevki yaşamak kalbime sızı veriyor

Kime ne söylemem gerekirse
Kalbi fakirliğim gözlerimin önüne serilince susuyorum
Sevgi için hasır olmak ve yüreklerde kilim gibi dokunmak geliyor şevkle
Hüzün içinde andığım sadakat ve vefa özlemi ruhuma nazar ederken ağlıyorum

Olur ya yazdıklarım acı verir
Aziz ve nitelikli nefesleri sancıların eşiğinde ayan eder
Teslim edilen hakkın bazen kullanılması dahi tahammüle geçit vermez
Müsamaha latifliğini kalbin sayfalarında estirmez, hırs için bahanelere değmez

Nasıl diliyorsan öylece yaşa
Şayet bahtın serhatlığı tevazudan halini uzaklaştırıyorsa
Kalp kırmayı marifet telakki ediyorsa, hakir görmeyi kalbinde yüceltiyorsa
Yazmak ama yanmaya vasıl olmadan şekliyet için savaşmak zihninde barışsa anma