Senin adın,
ruhumun en derin suyuna düşen
bir ışık halkasıdır—
yayılır, genişler, beni bana hatırlatır.
Aşk, belki de
varoluşun unuttuğu bir sorudur;
cevabı iki insanın
aynı anda içini dinlemesinde saklı.
Seninle anladım:
Zaman yalnızca akmaz,
kalbin ritmine göre eğilir;
bir an, seninle sonsuzluğa
diğeri sensiz karanlığa çıkar.
Dokunuşun,
kainatın ilk nefesi gibi
içimde yeni bir ben uyandırır;
öyle ki, göğsümde taşıdığım boşluk
birden anlamla dolar.
Belki de aşk,
iki bedeni değil
iki varoluşu birbirine yaslayan
görünmez bir köprüdür.
Ve sen,
o köprünün ucunda duran
en sakin, en gerçek çağrımsın.
Bil ki sevgilim,
Seni sevmek—
evrenin uyuduğu bir vakitte
şu küçücük kalbin
koca bir sonsuzluğu saklayabildiğini
fark etmektir.
Sinan Bayram
Sinan BayramKayıt Tarihi : 14.12.2025 18:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!