Hayat bahçedir, bu bahçe yüreğinin derinlerindedir.
Kadın bu bahçenin içindedir, bahçe aydınlık ve sıcak.
Bahçe hayal ve gerçektir, aşk bu bahçede güneştir.
Her fırtınadan sonra yine güller ekersin.
Beklemenin öğrenilecek bir yanı yok ama yine de beklersin.
Gökyüzünü okur gibi yapıp, denizin dilinden anlar gibi
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta