Son kale Çanakkale;
yıl bin dokuz yüz on beş’te!
Kara bulutlar dolaşıyor o günlerde,
savaş yorgunu ülkem gibi
boğazın incisi Çanakkale de,
barut kokusunun esaretinde:
Arı Burnu, Anafartalar, Seddülbahir tetik üzerinde…
Henüz vakit varken, gülüm
Paris yanıp yıkılmadan,
henüz vakit varken, gülüm,
yüreğim dalındayken henüz,
ben bir gece, şu Mayıs gecelerinden biri
Volter rıhtımında dayayıp seni duvara
Devamını Oku
Paris yanıp yıkılmadan,
henüz vakit varken, gülüm,
yüreğim dalındayken henüz,
ben bir gece, şu Mayıs gecelerinden biri
Volter rıhtımında dayayıp seni duvara




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta