Yoksul çaresizliğe sığınan bir besleme
Güz döşer yalnız gecelerine
Veda kiri koğuşlanırken içine
Yüzündeki çizgileri yakar
Her seferinde söndürüp, bakışlarını
Kirpiklerini boyar kül rengine
Adımları takılır,
Düşer gamzesine hüznün sessizliği...
Yürek taş altında enkaz
Ucunda aşk beslemesi
Öptükçe zehirli ateşi
Hayal eşliğinde parlar düş kundurası
Bir coşar, bin ağlar aşk beslemesi
Peş peşe saplandıkça hıçkırıkları
Yüreği çizer perdeli ruhu
Gülmez beslemenin gözleri
Tuzlu yağmurları yudumlar nefesi
Bakışlarını hasretin ipine asıp, kurutur
Ve
Üşüdüğü mevsimde yakar kederini
Aşk beslemesi...
Nurcan TALAY
19.11.2009
Nurcan TalayKayıt Tarihi : 1.4.2011 15:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!