Aşk Bende Sendin Şiiri - Efecan Kıymaz

Bir semboldü bizim aşkımız,
Kavuşamayanlara dağ gibi bir örnek.
Alışmasın diye millet
Uçurumla biten zorlu yokuşlara,
Geri dönme umudu yakaran bakışlara.

Çok sevmiştim seni,
Güler yüzün uyanınca sabahları
Penceremden içeri girerdi Güneşimiz'in kıskanç ilk ışıkları.
Beş şiir yazdım sana,
O beş şiir sensizlik ağıdı, seni bulmamın ardından şükür namazı,
Melanet gibi üstümüze çöken birliktelik yaşantıları.
Ve bu aşkın sonunu görmemin pişmanlık şarkıları.

Kuşlar söylerdi bizi,
Mona Roza'ya gelen kuşlarla aynı,
Selam getirirdi başka şiirlerden,
Çünkü aşk bende sendin,
Sanaydı aslında bütün aşk şiirleri...

Kaybettik sonunda birbirimizi,
Bırakmak istemezdim ki seviyorum deseydin.
Penceremi kapatmazdım uçup gitmeseydin,
Belki de ben uçarak sana gelirdim
Kanatlarımı kesmeseydin...

Kuşlar söylerdi bizi,
Aslında aynıdır tüm aşk şiirleri,
Çünkü aşk bende sendin,
Tüm şiirler gibi başlayıp tüm şiirler gibi bittin,
Bambaşka gelmiştin oysa, seni çok sevmiştim.
Herkes gibi o duygularla dolu bavulunu toplayıp gittin,
Öldü, çürüdü aşkımız, kargalara yem ettin.