Aşk atına binince Şiiri - Ömer Çetinkaya

İnsanoğlu aşk atına binince,
Aşar karlı dağlar düzden düz olur.
Deli gönül birisine yanarsa,
İki dişli kadın kızdan kız olur.

Poyraz ile eser dur durak bilmez,
Bildiğini söyler hiç lafdan almaz,
Boşa koysan dolmaz doluysa almaz,
Zemheride donsa bile yaz olur.

Bülbülü beğenmez gülü beğenmez,
Seherde şakıyan dili beğenmez,
Kendi halin görmez eli beğenmez,
Kaşlarını yıkmak sanki naz olur.

Güneş ile yanar soğukta donar,
Yurt yuva beğenmez her dala konar,
Sanırsın bir çölde kar suyu pınar,
Yanan yüreklere konan buz olur.

Beğenmez kimseyi halini gizler,
Methi sena için hep fırsar gözler,
Maskeyle kapalı bu sahte yüzler,
Sanırmısın malum için gizz olur.

Çetinkaya gönlün seni beğenmez,
Aslında şöylede,şöyledir denmez,
İyilik yaşanır elden istenmez,
Sen ben onlar sevgi ile BİZ olur... 03.08.2000