Aşk Ateşinde Şiiri - Kemter Abdal

Dostun sofrasında buldum kendimi,
Bir nokta idim evvelde, bir küre oldum.
Hakikat meydanında söndüm de, yandım,
Küllerimden şimdi bir güneş doğdu!

Meydan-ı aşkta serdim postumu,
Can çerağını yaktım dostumu,
"Ene'l-Hak" dedim, kırdım bastımı,
Nefsimi boğazladım bir gece vakti...

Kırklar meclisinde böldüler beni,
Üzüm tanesi ettiler beni
Şarab-ı ezelden içtim bir damla,
Taştım, coştum da, mestane oldum!

Sekahüm şerbetin sunarken eli,
Gördüm ayakta durmuş Ali'yi,
Bir nefesle dünya döndü zeytunı
Hakikat sesi oldum da, sustum!

Dara durdum dara, dar-ı Mansur'da,
Tığ gibi çekildim aşkın derdinde,
Yunus deryasında boğuldum şimdi,
Hacı Bektaş eteğinde canımı verdim!

Dönmezem artık eski halime,
Kandırdı beni bu aşkın alem-i...
Bir külah taktim dertli başıma,
Hem dervişim, hem sultanım şimdi!