Aşk Aşk Şiiri - Ahmet Zekai Yıldız

Dalından ayrılan yapraklar yanıyor.
Düşüyor kadim toprağına uçuşarak.
Sökülüyor sensiz yıllar, ta yüreğimden,
Bir ayrılık şarkısı fısıldayarak..

İniyor sis perdeleri…
Sıcacık gülümseyen yüzün beliriveriyor, şu işe bak! ..
Su yüzün/de oynaşan yakamoz pırıltısında çalkanan,
Gün ışığı gözlerin, ışıl ışıl ışıldıyarak,

Dev olup, cücelerle savaşmak,
Başsız Medusayla sevişmek kolaydır.
......Oysa aşk: Başımızı döndüren pervanede fırıldak,
Dünyanın kalbi değil mi sevgilim?

Benim zavallı şairliğim:
Çöpe atmaya kıyamadığım,
Eprimiş kazaklar gibi sökülüyor yine;
Pıtır, pıtır! .. Harf, harf! .. Aşk, aşk! ..