Hayrettin Taylan - Aşk arası Aşka Mucize ...

Geçilecek her sevda önünde, geçmekteyim deli ırmaklar gibi taş güzellere çapraşa çapraşa…

Fundamentals imgelerimin yıktığı fildişi kulelerimden mucizevi bir aşka akışlarımı bağlıyorum.

Soramadım bir çift söz… Zühre yıldızı gibi yaryüzümde parladı. Üstelik, naif ve ürkek bir ceylan gibiydi. Kendi kendine ağlayan, çaresizliğini gözyaşlarıyla yıkan bir ceylanın yüreğindeki aşk kimyasını almak mucizesindeyim. Beni sarmış benlerim. Umurdan öte, simerenya beyaz tenli beyaz atlı yüreği amalı bir prens olsam da yazılmıyor aşk bana bir türlü.

Daha fazlasına fazıl olup rüzgarlarımı hazırlıyorum beklemeli hazlarımla. Ki onun nazlarına karşı zülfünü savuracak bir şeylerim olmalı…! İçim rüzgar. Benim rüzgar; aşk evleri uçurmaktayım…! Dokunmaktayım nazlı bir gül zülfüne… fırtınadan sessizliğe… sessizlikten sonsuzluğa bilemem, esersem ne yana eserim… bakarsın yüzüne eserim… eser de geçerim… Ya da son mucizemsin diye hep sana eserim. Ne varsa geçilecek, nasıl esilecekse eser ve benden sen’e geçerim!