Aşk adı verilen izahsız duygu
Bütün sözlerimin bittiği yerde.
Hakiki olmayan niza(h)sız duygu,
Güneşin doğduğu battığı yerde.
Sevmekle sevilmek, çoğuna ırak,
Her kime anlatsam, diyor ki bırak,
Daima bir şeyi ederim merak,
Hep onu ararım yittiği yerde.
Kim ne derse desin palavra olur,
Hakk’a gönül veren yalınız kalır,
Her belâ her çile âşıka gelir,
Hiç kimse yatamaz yattığı yerde.
Yaşanır görülmez tariften öte,
Can vermiş kan vermiş kemiğe ete,
Bu SEFİL SELİMÎ işlemez hata,
Sekiz cennet vardır gittiği yerde.
@ Yazar ve yayınevinin adı belirtilmeden ve ANASAM’dan izin alınmadan alıntı yapılamaz Bütün hakları Anasam’a aittir.
Kayıt Tarihi : 21.2.2001 23:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
YANSIN
Hor görme Rahmanın kudreti kulda
Kul yanmasın Sefil Selimi yansın
Her maharet mevcut, el oğlu elde
El yanmasın Sefil Sefili yansın
Yolcuları menziline yetirir
Hasreti hasrete karşı götürür
Belki bir aşığı yola götürür
Yol yanmasın Sefil Selimi yansın
Yolcuyu bitmeyen el inletiyor
Arıyı yaptığı bal inletiyor
Sazı birkaç tane tel inletiyor
Tel yanmasın Sefil Selimi yansın
Halıya, kilime nakış vurulur
Dokuyanlar emek verir yorulur
Gün gelir ki yar altına serilir
Çul yanmasın Sefil Selimi yansın
Yere atma, tepelenir ezilir
Kıymeti zay olur rengi bozulur
Bir yazmaya bir oyaya dizilir
Pul yanmasın Sefil Selimi yansın
Ağaçlar dikilir bir orman olur
Herkes bir ev yapar bir derman olur
Kuşlar acı çeker, yuvasız kalır
Dal yanmasın Sefil Selimi yansın
Benden başkasının elemi mi var
Gönül daplarından eksik olmaz kar
Bağlar çirkin kalır, bülbül etmez kar
Gül yanmasın Sefil Selimi yansın
Baş ayağa bağlı, ayak da başa
İncitme kimseyi, yaşa hoş yaşa
Çok güzel yakışır, kirpiğe kaşa
Kıl yanmasın Sefil Selimi yansın
Ey Sefil Selimi acı her cana
Yakıp kimseyi düşürme isyana
Yanan bir şey fayda vermez insana
Gül yanmasın Sefil Selimi yansın
Aşık Sefil Selimi
TÜM YORUMLAR (2)