tükenmişliğin tükenmez kalemiyle çizildi aşk kalem
Sonsuz özlemlerin siperlerinde sustum sensizliğe
uzak bir şehirde aşk kuyusundasın ve Yusuf halimi yıkıyorsun içten içten
sana varmanın merdivenlerini uzatıyor imkansızlık
Susamış iksirlerinden önce hüznün dalgası vurulur yaralanışımdan
benim için ölümle öpüşen yaşamın ta kendisiyim aşkından
utkun bir buluşmanın yansırlarında derlenir visli amberlerim
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
