Aşk'a Vuslat Şiiri - Aygül Mudurlu

Nasıl olurdu, bunca zamandan sonra?
Satır aralarına giz edilen özlem, nasıl kanatırdı?
Kalemim nasıl titrerdi, yüreğim nasıl tutulurdu?
Yar nasıl sevmezdi beni,
Sevgi dolu yüreğimle ikram kılmışken dizelerimi?
Yar nasıl görmezdi,
Titrek dudaklarımdan dökülen aşk nağmelerini?
Titreyen ve sırf bu sebepten kıramadığım sözlerimi?

Böyle olmazdı, aşk böylesi acıtmazdı, yakmazdı
Ya da yakmamalıydı, tırnak uçlarına kadar acıtmamalıydı içimi
Yüreğimin kirpiklerinden perçin perçin yolmamalıydı, yolmazdı
Yar gidemezdi benden, gitmezdi
Aşk kesilmezdi tenimde kavrulan hazan
Kulaklarımda duyulan nefesine hasret şimdi, yarsız çığlıklarım
Tenimden uzak diyarlara düştü masum dokunuşların
Halbuki nasıl da büyük bir tutkuyla sarardın ellerimi
Öylesi ki, geriye tek yürek kalırdı senle bedenim
Öylesi ki, tende har olup erirdi avuç içlerinde düşlerim

Ah sevdiceğim, nazarına düşmesini bilmediğim
Hatırında bir dize dahi olsun yer etmediğim
Kavurma beni, sensizliğin ayaz tutmuş çöl karası akşamlarında
Yıldız yıldız dolma geceleri yastığımın baş ucuna
Savrulsun pare pare olmuş düşlerimin kırıntıları bakışlarında
Sende son bulsun, paramparça edilmiş ömrümün son demleri
Gel kırağı düşmüş hazan boyalı saçlarımı al hoyratça avuçlarına
Savur, aşkın arsız dehlizlerinin en dip kuytularına
Ve gel, arıtılmış bir gecenin sabahında
Uyanalım, saf aşkın aşk'a vuslat olmuş diyarlarında

22.10.2015