biz diyecektim az daha,
Oysaki biz diye birşey olmayacağını biliyorum
sadece ben vardım.
deli dolu
Ve ölesiye seni yaşayan ben vardım...
İşte yolun sonuna vardım
İşte masalın sonunda kendimi andım..
Ve sadece ben vardım
Kimsenin anlamayacağı
Kimsenin bulamayacağı
ve kimsenin duymayacağı bir sevda yüküyle..
ve sadece ben vardım
Dört boyutlu bir minkovski uzayında kaybolan.
bir bilinmezlikler diyarıdır aşk yolculuğu
Kime adres sorsan bilmez
Kime danışsan yüzüne bakmaz....
bir ben vardım
kendi hayallerini meşrulaştıran.
Kendi kendine gelin güvey olan ben...
yazdığım şiirleri sana verme cesaretim yoktu
..
bir de sen vardın
Şiirlerime niye bu kadar acı çekiyorsun diyen
Bir de sen vardın
beni tanımamazlığa
beni yok saymışlığa
ve başka şehirlerin sabahlarında uyanan.
...
biz asla karşılıklı konusamayacağız
Biz asla gülümsemiyeceğiz karşılık
ve asla karşılıklı sevişemiyeceğiz
Biliyorum çünkü biz diye birşey olmayacak...
aramızda sıra dağlarca uzanan toroslar vardı
sen mersinde
Ben de yolun en çıkmazında, en tersinde...
ve ilk itirafta
Ben birine aşık oldum diyecek kadar basitliğindeyim yaşamın...
çıkılmaz bir hayalde sırt üstü bakıyor oldum yamacın.
belkilerimi koruyorum ve sonuçsuz kalınacak bir amacın...
19/01/2013
İzzettin CoşkunKayıt Tarihi : 1.12.2014 01:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!