Şimdi
bir yangının külündeyim
Söyle anne,
dokunmasın bana hiç kimse…
Girmesinler yüreğime,
ağrıyor, yazık...
Dinmez bir acının
en dibindeyim.
Aşk denilen buysa
Ben yokum artık...
Koymasınlar beni
yüreklerine
Sessizce,
için için sevmesinler
Sussunlar,
anlamak da istemiyorum
Aşk çok uzak bana,
gidemiyorum.
Buram buram
acılar taşıyorum
Bir demet sevdaya
bedel olarak…
Aşk’la tanışınca
hep ben yanıyorum
Unutsunlar beni anne,
Yalvarıyorum.
Çaresiz,
Umutsuz,
Baharsızım.
Anne,
ben artık aşk’a
hiç
inanmıyorum.
Kayıt Tarihi : 29.5.2015 11:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!