Yüreğime ekiyorum seni
Çiçeklensin diye ömrümüz...
Gözlerinden yıldızlar yapıyorum gökyüzüme...
Sonra bir bir ekliyorum onları gönlüme...
Ellerine uzanıyorum utanarak belki de yalnızlığımdan
Ellerin bir çift güvercin olup konuyorlar ellerime
Yüreğinde bir nehir akıyor sessizce
Soyunup giriyorum sessizliğine...
Hayat belki de bir aşkı müjdeliyor sözlerinde
Sözlerin ıssızlığıma kol kanat geriyor
Sen uzak ve büyülü bir kentten giriyorsun gönlüme
Ben İstanbul kadar ışıltılı seni bekliyorum sevgili...
Kayıt Tarihi : 4.7.2013 09:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!