Kolların takılası yönsüz rüzgâra
Aç göğsü yoksulluğun terkine
Yalansı umutlarındı akan
Kör pınara
Ninnilediğin zamanın
Aynas yüzünde parça parça
De! hadi! tak kolunu
Kanasın göğsün rüzgara...
En naif zulalar da kalbur
Su durdurulmaz akar,
Güneşin dölünde çiçekler
Pür yalan! artı eksi gerçeği zaman.
Bütünlüğün tek aşk'a can
Susuz,kanatıp kurutmaksa yaşam
Takıl,
Dünyanın kirini kesen rüzgâra...
Bahara varmaya yetmese de
Yakın durur bildiğin tek AŞK’A
CAN...
Kayıt Tarihi : 4.1.2010 11:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Nedim Üstün dostuma

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!