Aşk Şiiri - Coşkun Kaya

zindanların tutsak olduğu,
ve lavdan evlerin ortasında,
ya bir güvercin kanadında,
ya da bir kartal yuvasında,
aşk ne zor şeymiş böyle...
yeşeren bir fidan oluyor ömrün;
gülden kafeslere konunca duygular,
saklandıkça büyüyor, saklanamıyor.
sığmıyor daracık göğsüne sonra;
sonra kuşlara anlatıyorsun,
onlarda geceye...
geceyi ağartınca güneş susuyorsun;
kimse bilmiyor, anlatamıyorsun kimseye.
ve soluyorsun bir çiçek gibi;
kimseye koklanmadan;
o bile koklamadan...