Esinti Şiiri - Mehmet Taha Boynikoğlu

Göz bebekleri atar aşk oklarını.
Sımsıcak bir bahar yaprağı konar sanki kalbe
Yerinde sayıklayan o kıpkırmızı dudaklar ile.
Bir güzel dansı başlar vakti geldiğinde.

O vakit değil ya bir gündüz vakti ömrümün.
Bir vakit zuhur eder, yakar ateşimi kömürün.
Düşlerimde yarattığım bir hayret köşkümün.
Feyzinden gönlüme bir sönmez çerağ gibi aydınlatır.
Zindanımdaki gece yeşili fincanlarımı,
Ağırlaşan hevesimi zihnimde kurar iken,
Yanaklarıma uzanırken ellerin
Üzerinde susamış toprağın.
Bir akşam vakti ıpıslak kokarken bulmuş gibi...

Olmaz ise de zahmet et, toprağından bul
Al ve yüzüme çarp.
Soğuk ve karanlıklarla dolacakta olsa.
Kül gibi kokan mahzenlerimde gönlüm.