Esinti Şiiri - Mehmet Taha Boynikoğlu

Göz bebekleri atar aşk oklarını.
Sımsıcak bir bahar yaprağı konar sanki kalbe
Yerinde sayıklayan dudakları ile.
Bir güzel dansı başlar vakti geldiğinde.

O vakit değil ya bir gündüz vakti ömrümün.
Bir vakit zuhur eder, yakar ateşimi kömürün.
Düşlerimde yarattığım bir hayret köşkümün.
Feyzinden gönlüme bir sönmez çerağ gibi.
Aydınlatır.
Zindanımdaki gece yeşili fincanlarımı,
Ağırlaşan hevesimi zihnimde kurar iken,
Yanaklarıma uzanırken ellerin
Üzerinde susamış toprağın.
Bir akşam vakti ıpıslak kokarken bulmuş gibi...