Aşk Şiiri - Ali Ekber Çelik

AŞK
bir şiir yazsam aşk’a dair diyorum
karşıma hep Acıya Şartsız Katlanmak çıkıyor
ne mecnun leylasında bulabildi
ne kerem aslısında
o’ysa ferhat dağlar delmedimi...
o zaman nedir bu suyun bolluğu
denize düştük haberimiz mi yok
çölde kum taneleri arasında debelenen gönlümüz
bir vaha bulmuş gibi seviniyor
sen deli gönlüm
sen değilmiydin dört odacığına sevdalar sığdıran
sen değilmiydin her odacığında kendini bulan
bak gökkuşağı bile rengini yitiriyor
bulutlar beyazdan gri’ye dönüyor
güneş bile yakıp kavuruyor
bulutların gözyaşı dökmesine inat
hiç bilmediğimiz bir hikaye var
garbinin hikayesi ’aslında çocuğun adı garip’
garbi nerden kalmış onu da bilen yok aslında
ha birde nesli var o’da kızın adı
hiç öğrenemedim biliyormusun nesli’nin gerçek adını
uzatmayım daha fazla
aşk şiirinden çıkıp masala dönecek yoksa
çok uzak yerlerde çok uzak köyün ikisinde iki gen yaşarmış
ve birbirlerine deli gibi aşk besleyen iki genç
oğlan gabi kız nesli
oğlan fakir kız ağa kızı
kızı başka bir köyün ağa oğluna isterler
ama... neslinin gönlü garbi diye yanıp tutuşmakta
nesli mektup yazar garbi gel kaçır beni...
aylardan zemheridir kar adam boyu
bir ayaz tükürsen yere buz düşen cinsten
ve garbi çıkar yola...
az gider uz gider aşk için ölme gider..
haber alamayan nesli’nin gönlüne köz düşer
o’da çıkar evden depildestek
o evden çıkarken bir yel esmeye başlar
sabahın alaca karanlığında garbiyeli bir diğer adıyla samyeli
tüm kar erimiştir..
ve nesli garbisine ulaşır
bir ağacın dibinde kıvrılmış uyurken...
aşk dedik aşk
Acıya Şartsız Katlanmak
Acıya Şartsız Katlananlara selam olsun.