Aşiyan Şiiri - Ali Ekber Çelik

●●●
Gölgesine hapis olmuş bedenleriz.
Bir labirentin içinde, çıkan yolu arayan tutsak misali.
Güneş ışığının süzlmediği,
Orman da,
Hayata tutunmaya çalışan, küçük fidan misali.
Gök kubbede bir aşiyan mezarlık.
Bilmem kaç bin ruh tutsak..
Bir tohum düşsün, Gülistan bağına,
Bir fidan yeşersin...
İşte.. Bak,
Akşamın karanlığı çöküyor.
Söz gelimi hayat, güllük gülistanlık.
Cumbalı evin penceresin de bir çocuk ağlar..
Gülistan bağında bülbüller çığırtkan.
Sokak lambası, sokak lambası sönük yanar bazı akşamlar..
Bazı akşamlar...
Bazı akşamlar, ruhumda derin yaralar..
Ne garip dimi..!!
Özlediklerimizle değil,
Özlemlerimizle yaşarız..
14/04/2021