Peşinden koşturur insanı.
Seni alır götürür.
Ne namus ne şeref kalır.
Ezer seni bir sinek gibi.
Bütün doğru bildiklerini yok eder.
Mantık ve akıl bırakmaz sende.
Keşkelerin peşine düşersin sonra.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta