Aşk Şiiri - Ahmet Şahin Soner

Şimdi sen kalkıp gidiyorsun.....
Git...
Gözlerin durur mu?
Onlarda gidiyorlar,
Gitsinler...
Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin..
Oysa Allah bilir bugün iyi uyanmıştık,
Sevgideydi...
İlk açılışı gözlerimizin sırf onaydı.
Bir kuş konmuş parmaklarıma,
Uzun uzun ötmüştü.
Bir sevişmek gelmiş,
Ve bir daha gitmemişti.
Yoktu dünlerde beklediğimiz,
Evvelsi günlerdeki yoksulluğumuz.
Sanki hiç olmamıştı.

Oysa kalbim işte şuracıkta çarpıyordu.
Şurada senin gözlerindeki bakımsız kahve,
Güzel laflı zeytin ve gemlik,
Şurada da etin çoğalıyordu,
Dokundukça laflarım bizli dünyalara,
Öyle yüceltici öyle yerine getiriciydi ki sevmek.
Ki nilüfer köprüsüne yağmur yağarken,
Ziraat te yeşildi ağaçlar...
Bıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti...
Çünkü biz iki kişiydik......

Oysa bir bardak su yetiyordu saçlarını ıslatmaya
Bir dilim ekmeğin bir iki zeytinin başınaydı doymamız.
Seni bir kere öpsem, ikini hatırı kalıyordu.
İki kere öpeyim desem, üçün boynu bükük.
Yüzünün bitip, vücudunun başladığı yerde,
Yüreğimiz vardı,
Yüreğimiz kahramandı sonra,
Sonrası iyilik güzellik,

Oysa sen en güzel şeydin
Bende mi yürek var,
Yoksa sende mi dersin.
Yüreğimizi buruşturup atmışlar.
Nefessiz bir hayata sen hayat mı dersin
Ya ben hayatı senden ayrı bir güzellikte,
Senden ayrı bir memlekette,
Zeytin karası gözlerden uzak,
Ve gece yakamozsuz bir gemlik kıvamında,
Yaşar mıyım sanıyorsun....
Senin yaşamadığını düşünerek............

31.07.2001