Adam oturdu pencere önündeki sandalyesine,
Gökyüzünü seyre başladı.
Eliyle belirsiz bir noktayı gösterdi,
Ve mırıldandı
İşte bu benim yıldızım dedi.
Yıldızın bir adı yoktu.
Ne yazabiliyordu onu bir köşeye,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
