Adam oturdu pencere önündeki sandalyesine,
Gökyüzünü seyre başladı.
Eliyle belirsiz bir noktayı gösterdi,
Ve mırıldandı
İşte bu benim yıldızım dedi.
Yıldızın bir adı yoktu.
Ne yazabiliyordu onu bir köşeye,
Ne de söyleyebiliyordu bir hecede.
Sadece, işaret parmağıyla gösterebiliyordu
O bir yıldızdı.
Kayıt Tarihi : 22.1.2015 04:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutluyorum. Selamlar..
TÜM YORUMLAR (1)