Aşk... Şiiri - Bülent Albayrak

İnsanoğlu yatırım yapmalı.
Belki soranlar olur.
Altına mı? Dövize mi? diye.
Yok be kardeşim öyle değil.
Aşk’a, aşk’a.
Ama öyle bildiğiniz
Hormonal aşka değil.
Hak edene ettiği kadar.
Alabildiğince Sevgi, alabildiğince saygı.
Yani taşıyabileceği kadar.
Verdiğin kişiyi sarhoş, hatta küfelik etmemeli.
Yeri geldiğinde paylaşabilmeli.
Önce kendinden başlamalı.
Sevmeli ve saymalı kendisini.
Lakin abartmamalı.
Egoizme, bencilliğe götürmemeli.
Ve İlahi aşkı, bir ayrı tutmalı.
Kıyaslamamalı başka bir şeyle.
En tepeye onu oturtmalı.
Peki ya, Anne sevgisi.
Koşulsuz sevmeli, koşulsuz saymalı.
Tıpkı onun gibi, sorgusuz ve sualsiz.
Kardeş sevgisi, olur olmaza kızmamalı.
Ve kıskanmamalı.
Sorumluluk ve saygıyı barındırmalı içinde.
Elbette sahiplenmeli romantik aşkı.
Gelip, geçici olmamalı.
Sevgi, saygıyla yoğrulmalı.
Ayrıca empatik iletişim şart.
Ya evlat sevgisi,
Tepeden tırnağa parçan.
Canı acısa, sensin yanan.
Dili tutulsa, sensin susan.
Eğer mutluysa, sensin her şeyi unutan.
Kısacası, Şart be kardeşim.
Sevmeli ve saymalı.
Aşk’a inanmalı.