Aşk Şiiri - Yusuf Pangal

Mecnun başka şeye ağlardı sanma
Leyla'nın yerine kimse konmadı
Her derdin çaresi bulundu amma
Aşığın yarası hiç kapanmadı

İçine düştü mü tuttuğu ferdin
Çilesi aynıydı merdin, namerdin
Aklını zay edip, bu garip derdin
Peşine düşenler geri dönmedi

İster alim olsun isterse dağlı
Eli kelepçeli; gözleri bağlı
Başka bir kederden Adem'in oğlu
Gördüğü civcivi tavuk sanmadı

Gönül tarlasına hüzün ekmeyen
Aşk narına yanıp sevda çekmeyen
Çok söz işetse de bülbül dilinden
Duyduğu yalana hemen kanmadı

Özenle baktığı gülü solsa da
Ömründen her anı zaman çalsa da
Terk etse dostları, yalnız kalsa da
Çölün ortasında kimse donmadı

Her zaman böyledir sevenin hali
Yanılır, inanır, buzkeser eli
Hararet bastı mı kurutur gölü
İnsan başka şeyden böyle yanmadı