Gizemin yanında hiç kalanlar...
Yamaçların adını düzlük koymuşlar.
Sıra sıra dizilmiş saçmalıkların arasında; bir gerçek yeşeriyor.
Yeşeren gerçeğe nisbet.
Duymayan kulaklara nisbet.
Yorulmayan ayaklara nisbet.
Akıllanmayan beyne, düşmekten paramparça dizlere...
Yoksa sen daha anlamdın mı demiyorum işte.
Kayıt Tarihi : 2.9.2008 17:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!