Aşk Şiiri - Erhan Pınarbaşı

uzuyor geceler
acı bir yalnızlık kokusu getiriyor rüzgâr
kaç cehenneme savuruyor bilinir mi
senin adın işkence
adınla inliyorum
adınla çözülüyorum
bağırıyorum da adını
duyurmadan
kim
uykularıma düşleri yasaklıyor
bir uzak diyar
adını bilmediğim türkü
yıldızlar kararıncaya dek
ör saçlarımı
ip olsun…

bir ölüm bir uyku
bir karabasan
kalmakta direnen geçmiş
bir gelenek korkusu bir kültür tutkusu
boşluk
bir saçma sapan şey
bir kalk git duygusu bir hiçlik
sabah eder
geceyi siler atar
ışıyan gün

şafakla birlikte her şeyi öper
çiçeklenmiş erik dalları
çatılardan düşen kuş sesleri
pencerelerde sabahlamış bahtsız kadınları
çöpçünün yüzünde donmuş
aldırmaz gülüşü
çocuğun
unuttuğu sevinci
simitçinin umudu
umudun orospuluğu
akla gelmedik her şeyi
her şeyde seni öperdim
umutla