Asiyim Geceye Şiiri - Semina Morez

Asiyim geceye, reddediyorum uykuyu
Manası yoksa uykuya teslimin
Ne anlamı kalır zifiri gecenin
Yanındakinin ruhunda aldığı nefes
Aydınlatmıyorsa eşsiz gecenin masal uykusunu
Anlamı mı olur, saatlerce uyuyuşun
İcaben uyumak, kuşun suda uçmaya çalışması kadar yersiz
Sabahı değilse yürektekine köprü kara gecenin
Ne diye elimi vereyim ölümün arkadaşına, uzanayım kucağına
Teslim edeyim ruhumu
Anlamsız, göz kapaklarımı gasp edişin
Pembe serüvenlere daldırışın beni
Seni azılı düşmanım, esir düşüremezsin beni
Mavi gecede yüksek bir tepede
Arşa ramak kala bir diyardayım
Kaybolduğumu düşünürsen beni orda bul, hayattayım
Uyuyup durduracaksam düş sahnemi
İstemem dingin lakin mutsuz bir beden
Gün doğunca kaosun kucağına düşüyorum
Hem de ne gün, dehşetengiz