Asırlar Öncesinden Şiiri - Hattab

Bir sen; bir ben ederim.
Bir ben; bir sen edebilir.
Tutamazsın elimi, bakamazsın;
Bir bilsen edebimi.

Belki orda gerçekleşir heveslerim.
Canım O'nun hatrına var oldu, O'nun adıyla nefes verir.
Nasip olmadı; Muhammed gibi sevilmek,
Ãişe gibi sevmek seni.

"Muhammed gibi sonsun! " demiştim.
Büyük konuşmuştum. Sana Vahşi demeliydim.
Ama Vahşi geldi, sen gelmedin.
Gelirsen de gözüme görünme, "uzaktan sev beni."

Sana asırlar öncesinden sesleniyorum.
Yeni değil, seni asırlardır seviyorum.
İstesem sensiz aşk'a varırdım,
Geride bırakabilirdim seni yorup!

Geldiğin gün hava soğuktu, içimdeki pislikleri hapşırdım.
Gittiğin gün hava güneşli, içim kar kıştı.
Kömür gözlerine kıyamadım.
Bu yüzden ısınmak için şiirlerle çarpıştım!