İbret almadan geçti biz kulun ömrü,
Rahîm-Gaffâr Allah’ına hep bel bağlar.
Dinlemedi hiç, ne öğüt ne de emri!
Rahîm-Gaffâr Allah’ına hep bel bağlar!
Sevemedi bir türlü oruç-namazı,
Tefekkürü-zekâtı-Haccı-niyazı,
Bahane etti hep sıcağı-ayazı,
Şefaat çün hep Resûl önünde ağlar!
Ol kullar yetim-garibe el germedi,
Tevâzuyla davranıp yardım vermedi,
İyilik ve infakla sevap dermedi,
Âkibet, âh u zârla hep yürek dağlar!
Allah, Resûl, Ehlibeyt’i içten sevmek,
Din-inanç şehitleri çün başın dövmek,
Kur’anı kerim vasıfların övmek,
İnşallah Gaffâr Allah’ın affın sağlar!
OYTAN Muammer saf halkı çün üzülür,
İrşâd edemez, buna içi ezilir,
Kötüler Ukbâ’da tek sıra dizilir,
Geçti bu şekilde hep asırlar-çağlar!
Kayıt Tarihi : 24.2.2018 12:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!