/denizlerden dağlara çıkalım sırılsıklam, tut elimden sevdiğim
beraber doğmuştuk ya bir şafak vaktinde..., işte öyle/
belki Karadeniz’in dalgalarıdır fırtınamın kürekleri, bilmiyorum
yıllanmış ege mahzenlerinde şarapla kol-kola, öyle dolaşıyorum.
isabet almamış kaçak korkularımı, bırakıp güneyin sarı sıcağında
atlayarak mayın tarlalarından,
Adını anmak güzeldi,
dost ağızlarda sana dair cümlelerin
ıslatılması...
Adını anmak...
Yüksek sesle, kimsesiz gecelerin düşsel
avuntularına sırt çevirip senden söz açmak...
Devamını Oku
dost ağızlarda sana dair cümlelerin
ıslatılması...
Adını anmak...
Yüksek sesle, kimsesiz gecelerin düşsel
avuntularına sırt çevirip senden söz açmak...
