Aşırı Mantık Şiiri - Rabia Yasin Çelik

Bazen benimde kanım kaynıyordu
Coşuyordu, taşıyordu hatta tavan yapıyordu
Tutup tutup kolumdan oturtmasan ne olurdu
Aşırı mantık, bazen şikayetçiyim senden

İsteklerimi bastırmak bazen yoruyordu
Bağlıyor ayaklarımı, adım attırmıyordu
Kafamın içine kırk iki, acaba sokuyordu
Aşırı mantık, bazen şikayetçiyim senden

Yolun sonunu gösteriyordun her durumda
Kıl kadar tereddüt varsa programımda
Kale gibi örüldün, geçit vermedin bana
Aşırı mantık, bazen şikayetçiyim senden

İmrenerek baktım mantıksız davrananlara
Bir delilikte ben yapsam, nasıl olur acaba
Yeter artık çekil, elimi kolumu bağlama
Aşırı mantık bazen şikayetçiyim senden

Önce terazinde tarttın, bilmem bu kaç okka
Ölçtün biçtin, bu davranış uygun mu bana
Anı an içinde yaşatmadın, doya doya
Aşırı mantık, bazen şikayetçiyim senden

Attığım her adımda beni denetledin, aklınca
Bu doğru bu yanlış diye uyardın, defalarca
Sen olmasaydın, yokuşu nasıl aşardım acaba
Aşırı mantık azalt kendini, böyle yoğun olma

Yaşamaya geldim dünyaya, bende bir defa
Beni benimle bırak, bu kadar gölge yapma
Bazen sinirlensem de kızsam da sen aldırma
Aşırı mantık, aslında teşekkürler borçluyum sana,