Gül görünen güller bir gün solacak
Dünya güzelliği sahte cennettir
Baki olan yalnız Allah kalacak
Dünya güzelliği sahte cennettir
Yolun sonu karşı yakaya geçer
Yeminler etmiştin binlerce defa
Ne hallere düştüm beni hatırla
Eremedik murada, sürmedik sefa
Bakıp da halime sakın ağlama
Ben sözümde durdum, çile doldurdum
Umutlarım gerçek olur şahlanır
Çıkıp gelsen öylesine bir gece
Kara gönlüm karasından aklanır
Çıkıp gelsen öylesine bir gece
Geçti ömrümüzün gençlik yılları
Aşkımı sermiştim senin önüne
Düştüm kara sevdalara duymadın
Kapında kul oldum günü gününe
Uzatıp elini bir gül sunmadın
Sevda yokuşunda yolda bıraktın
Ummanlara yelken açtım
Feleğin sır gemisinden
Durgun denizlerden taştım
Rüzgârların öfkesinden
Kaçıyorum belalardan
Mor menekşe, nergis dağın yamaçlarında
Çiçekler gülümser badem ağaçlarında
Sular şırıl şırıl derelerden akıyor
Toprağın buharı semalara uçuyor
Karıncalar çıkmış gecenin rüyâsından
Gönül senin arzuların tükenmez
Uslan gayri uslu otur yerinde
Gülün suçun bülbüllere yüklenmez
Bülbül ötsün, gül açılsın seherde
Hasret çeken gider gülün yanına
Derdin nedir söyleyen yok
Arıyorum insanlığı
Yağmasa da gürleyen yok
Göremedim insanlığı
İki gözüm durmaz ağlar
Nefis beni köle etme kendine
Bırak şu canımı kendi haline
Kul eyleyip köle etme birine
Bırak beni, bırak kendi halime
Hakikat yolunu koydum kalbime
Kaçtı uykularım gittin gideli
Ellerin uzakta tutamıyorum
Güneşin gizlenip sindiği gibi
Bulutlar kapatmış tutamıyorum
Kapımı açan yok çalmaz zilleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!