Aşinasız Sen Şiiri - Burhan Ali Yağmur

Nasıl bi yokuşsun bir türlü aşamadım!
Ben böyle aşkı başkasında yaşamadım.
Düştüm tuzağına, koşsam da kaçamadım.
Sensiz dar dünya, kalsam da sığamadım!

Kaçmak isteyip kaçamadığım şehir..
Göçsem aynı gökyüzünü paylaşacağız,
Ölsem aynı yeryüzünün toprağı örtecek,
Kalsam aynı yalnızlık saracak köşe bucak..

Konuşsam kelimeler, sussam sessizlik..
Ağlasam gözyaşı, gülsem tebessüm..
Yaşasam oksijen, ölsem çorak toprak...
Ne yapsam hep bir şeyler ortak olacak!

Biz’ken var olmasını istediklerimin,
Ben’ken elimde olması ne anlamsız.
Karşılıklı olması gereken hislerimin,
Tek başına kalması ne yaman sızı!

Yenildim işte aşinasız bir sana,
İsminden başka bir şey yok hatırımda.
Hecemden düşmek üzere, satırımdan da,
Zaman zihnimden güçlü, sadrımdan da.

Unutmamak için direniyorum yine de,
Nisyana müptela şu zayıf bedenimle..
Eskiyor inatla hiç görmediğim yüzün,
Maske gibi kaplıyor yüzümü hüzün.