Aşina Şiiri - Bedri Kenan Karaal

Gündüze ve geceye isyanım ben,
Geleceği inleten, yırtıcı, keskin çığlık…
Bir kadının umut dolu gözlerle salladığı,
Tıngır mıngır boş beşik,
Bir bebeğin, dermeden tutmadan kötülüğü,
Sımsıkı yumduğu,
Elleri…
Ezilmemiş, ezmemiş,yer görmemiş,
Ayaklarıyım…
Güvercin gagasında bir zeytin dalı,
Unutulan…
Gözü yaşlı son elveda,
Son sarı sonbahar,
Düşen son yaprağım…
Yolunu şaşırmış etrafa bakan,
Geçerken mola veren bir,
Telli turnayım,
Öylesine aç karnımı doyurmak için…
Karalanmamış tertemiz boş bir sayfa,
Şimdilik…
Gecenin karanlığına alışan,
siyah gözlerim,
Yağmura aşina,
Tenim.
Siyaha aşina, maviye aşina, kızıla aşina…
Ve;
Sana aşina…

31/03/2006,09; 20