Aşina Şiiri - Enver Akbarut

( 1 )

içimde sen vardın
yıldızlara uzanarak yattım
zerrelerim sendin
rüyalarım sen

yanlız uyandım yağmura
odam sensizdi
yollar sensizdi
yağmurdan başka
herşey sessizdi

yine sabah yoksun
yaraları kanadı ruhumun
içime aktı çavlanlar gibi
tenimdeyken öpüşünün sıcaklığı
söner mi yangınım
yazgı mı bu özlem

( 2 )
dışarda kimseler yok
solgun ve zayıf zaman
titreyen gölgem ruhum gibi
ilkbaharda soğudu yıldızlarım
yaprakları yanlız kaldı ağaçların
döküldü meyveleri
şarkılar çiçekler gibi kırıldı

aynayla gözgöze geldik
kendi sesim söyledi yok
serçeler, martılar, guguk kuşları yok
yollarda telaş, fesleğenler yok
yağmur çoğalıyor
ben yokum, ben yokum
sensiz ben yokum
öğretmen kız

( 3 )
durdum özüme
insan sestir
çırpınır dünyada
dalgaları semaya çıkar
aslına döner
dökülür yıldızlar aşina
her yerde sen varsın

ezanlar okunuyor Asbuzuda

E S sabur