Bırakıp gittin.
adının her harfine
adadım yorgun nefesimi,
tutkundum.
..
yutkundum.
ansam adını
hıçkırıklarla ağlayacaktım..
göz pınarlarımın
solfejinde biriktirdim nağmeleri,
hüzünlerime eş.
..
ahh!
kafiye gölgesinde bıraktığım
mahcup kelimeler..
hasreti,
dağlar ardında sevdaların
zamanı değildi hani!
..
hülyaların
aşina şirin çiçekleri,
Ferhat'ı sorsam
tanır mısınız?
Kayıt Tarihi : 3.7.2010 00:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kimlerden soruluyor aşk denen illet...çekenlerden,ölenlerden,ölmeyenlerden...canlı ya da cansız olan her şeyden...yanıt yok!..bu şunu gösteriyor: aşkın dili yok!..yoksa yok diyor şairler,edipler,yazarlar,çizerler,mimciler,tüm yaratıklar...'aşk bendeki anlamdır;ötesi masal...'
anladığım dilde yazılmış şiirleri daha çok sevdiğimi anladım şimdi:))))bu da benim artımdır...ne söyleyeyim, güzel şiirdi demekten başka...kutluyorum saygı ile...
ama beğendim.
niye bilmem.
Mem û Zîn ,Aşık Kerem ile Aslı,Zembilfroş ile Gulê'nın aşkları gibi bir sevda sarmış bu güzel şiiri yazdıran yüreği..Seven yüreklere bin selâm
Saygılarımla
Mehmet çobanoğlu
aşina şirin çiçekleri,
Ferhat'ı sorsam
tanır mısınız?
yüreğine sağlık Azizim
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (13)