Artık açılmıyor gecenin bir yarısı kapılar
Dokunuyor artık yediğim mantılar
Tütmeden dumanımız bizi yaktılar
Neydi suçumuz ermedi mantıklar.
Gece yarılarında hamuruna ben dökerdim suyu
Duyulmadı böylebir aşk yaşayamaz kimse bu duyguyu
Gündüzleri halı dokur geceleri unutmuştu benim gibi uykuyu
Bu hamurun o idi şekeri benidim tuzu.
Çekilmez idi gündüzler sanki hamurun bendim ateşi
Ç........K......M.........üç idi kardeşi
Pişmiş hamura döktüler suyu anandı kalleşi
Olmasa idi sabah ben sevmem daha saat beşi
Yapmazdı türbanını bile halaylık
Gözlerimiz gardiyan dizlerimiz çelik parmaklık
Ellerimiz kelepçe tertemiz aşkımıza gelmezdi fenalık
Sönen lamba yıldızlar bize olurdu aydınlık.
Olmamış kabul kayan yıldızlara tuttuğumuz dilekler
Ayrı yaratılmış rızık beraber yenmedi niğmetler
Atılmış aşkımıza kör ilmekler
Kalem kırdı hakim savunmasız kelimeler
Bizim aşkımıza şahitti melekler
Giymedim düğünümde damatlık sevmem yelekler
Bizi söylüyorlar susuyor salıngaçtaki bebekler
Sevdalılar açar ellerini bizim aşkımıza tutar dilekler
Rabbim sever ağlayan kullarını
Bu açılan ellerin kabul olur duaları
Sevip kavuşamıyanların çınlasın kulakları
Ayıranların aksın gözünden kan titresin dudakları
Kabul olsun bulamasın bile cehennemi
Yok artık çaresi kapalı tövbe kapıları yok melhemi
Sevenleri ayıranların kör olsun kudursun bedenleri
Nasip olmasın cennet niğmetleri.
Kayıt Tarihi : 10.1.2009 15:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!